GiL Blog

วันนี้ขอนำเสนอประโยคจากเพลง Guilty ร้องโดยวง Blue บอยแบนด์ฝั่งอังกฤษ ปล่อยซิงเกิลมาเมื่อปี 2003

If it’s wrong to tell the truth

What am I supposed to do

All I want to do is speak my mind

If it’s wrong to do what’s right

I’m prepared to testify

If loving you with all my heart’s a crime

Then I’m guilty

ถ้าการพูดความจริงเป็นเรื่องผิด

แล้วผมควรทำอย่างไร

สิ่งเดียวที่ผมต้องการทำ คือพูดความในใจออกมา

ถ้าการทำสิ่งที่ถูกต้องนั้นเป็นเรื่องผิด

ผมก็พร้อมจะให้การตามความจริง

ถ้าการรักคุณสุดหัวใจนั้นเป็นความผิดใหญ่หลวง (อาชญากรรม)

เช่นนั้น ผมก็ผิดจริง

เรามาดูโครงสร้างของประโยคนี้กัน (จากสองบรรทัดสุดท้ายข้างบน นำมาเติมเครื่องหมายวรรคตอนให้เป็นประโยคตามแบบแผน)

If loving you with all my heart’s a crime, then I’m guilty.

วิเคราะห์:

1. ส่วนที่อยู่หน้าเครื่องหมาย comma เป็น subordinate clause ที่ขึ้นต้นด้วย if (เรียกว่า if clause)

• if เป็น subordinating conjunction

• Subject คือ loving you with all my heart อยู่ในรูป -ing clause (หรือเรียกตามศัพท์เทคนิคว่า gerund-participial clause)

• Verb คือ is (ในที่นี้ย่อเป็น ’s)

• Predicative complement คือ a crime

2. ส่วนที่อยู่หลังเครื่องหมาย comma คือ main clause

• then เป็น adverb ซึ่งมาคู่กับ if ข้างหน้า (โครงสร้าง if . . . then)

• Subject คือ I

• Verb คือ am (ในที่นี้ย่อเป็น ’m)

• Predicative complement คือ guilty

ไวยากรณ์น่ารู้: วลีที่ตามหลัง linking verb (เช่น be, seem, become) โดยทั่วไปจะทำหน้าที่ที่เรียกว่า predicative complement ซึ่งไอ้เจ้า predicative complement นี้จะเป็นตัวบอกคุณสมบัติของประธาน (เช่น ประโยค “The culprit was clever”–ผู้กระทำผิดฉลาด) หรือ ระบุชี้ชัดว่าประธานคือผู้ใด/สิ่งใด (เช่น ประโยค “The culprit was John”–ผู้กระทำผิดคือจอห์น)

ผู้อ่านสามารถดูรายละเอียดเพิ่มเติมได้จากแผนภาพต้นไม้ข้างล่างนี้เลยครับ (หากไม่ทราบว่าตัวย่อแต่ละตัวในแผนภาพหมายถึงอะไร ผู้อ่านสามารถเข้าไปดูที่หน้า Concepts ก่อนได้ครับ)

หมายเหตุ:

การวิเคราะห์ข้างต้นเป็นไปตามแนวทางของ The Cambridge Grammar of the English Language (CamGEL) แต่มีข้อแตกต่างบางจุด ดังนี้

• CamGEL วิเคราะห์คำว่า if เป็น preposition แต่ในที่นี้วิเคราะห์เป็น subordinating conjunction

• CamGEL วิเคราะห์คำว่า then เป็น preposition แต่ในที่นี้วิเคราะห์เป็น adverb

ทั้งนี้ เพื่อให้สอดคล้องกับ parts of speech ในพจนานุกรมและตำราไวยากรณ์ส่วนใหญ่ เพื่อว่าผู้เรียนจะได้ไม่สับสนเวลาไปเปิดพจนานุกรมหรือค้นคว้าเพิ่มเติม

English version

The song Guilty was released as a single by the British boy band Blue in 2003. Here's an excerpt from the lyrics:

If it’s wrong to tell the truth

What am I supposed to do

All I want to do is speak my mind

If it’s wrong to do what’s right

I’m prepared to testify

If loving you with all my heart’s a crime

Then I’m guilty

We’ll be looking at the structure of this sentence (taken from the last two lines above, with standard punctuation added):

If loving you with all my heart’s a crime, then I’m guilty.

Let’s break it down:

1. The part before the comma is a subordinate clause introduced by if (i.e., an if clause):

• if: a subordinating conjunction

• Subject: loving you with all my heart—an -ing clause (technically known as a gerund-participial clause)

• Verb: is (contracted here as ’s)

• Predicative complement: a crime

2. The part after the comma is the main clause:

• then: an adverb that pairs with if in the familiar if . . . then construction

• Subject: I

• Verb: am (contracted here as ’m)

• Predicative complement: guilty (an adjective)

Grammar Bite: Phrases that follow linking verbs (like be, seem, become, etc.) typically function as predicative complements. A predicative complement either ascribes a property to the subject (“The culprit was clever”) or specifies the subject’s identity (“The culprit was John”).

For a more detailed breakdown, see the syntactic tree diagram above. (Refer to the Concepts page for explanations of any abbreviated labels.)

Note:

This analysis broadly follows The Cambridge Grammar of the English Language (CamGEL), with slight adjustments made for pedagogical reasons:

• CamGEL treats if as a preposition, but it’s analyzed here as a subordinating conjunction.

• CamGEL also treats then as a preposition, but it’s treated here as an adverb.

These choices align with traditional parts of speech used in many dictionaries and pedagogical grammars, making it easier for learners to cross-reference and avoid confusion.